ΕΝΟΤΗΤΕΣ
Καλάθι Αγορών

Συχνές Ερωτήσεις

Οι κυριότεροι παράγοντες που επηρεάζουν τη ζωή ενός ελαστικού είναι οι συνθήκες συντήρησης, ο τύπος οδοστρώματος όπου κινείται το ελαστικό και ο τύπος οδήγησης. Αν το ελαστικό είναι εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες, χρησιμοποιείται σε άγρια οδοστρώματα και ο οδηγός του συνηθίζει τις απότομες επιταχύνσεις και τα απότομα φρεναρίσματα τότε η ζωή του ελαστικού μικραίνει. Ένας γενικός κανόνας είναι ότι η μέση διάρκεια ζωής ενός ελαστικού είναι τα 40.000 χλμ. Κάθε ελαστικό ανάμεσα στις αυλακώσεις του έχει μικρά κομματάκια ελαστικού που υποδεικνύουν τη μέγιστη επιτρεπτή φθορά του πέλματος (δείκτης φθοράς). Όταν το πέλμα φαγωθεί μέχρι εκείνο το σημείο (1,6 mm σύμφωνα με το νόμο) , τότε απαιτείται άμεση αντικατάσταση του ελαστικού. Ωστόσο, επειδή συνήθως το ελαστικό δεν συμπεριφέρεται σωστά πριν φτάσει στον ελάχιστο δείκτη φθοράς καλό είναι η αντικατάσταση να γίνεται στα 3mm βάθους για τα θερινά και στα 4 mm για τα χειμερινά ελαστικά. Απαραίτητη είναι επίσης η αλλαγή του ελαστικού σε περίπτωση ζημιάς ή κακοποίησης (τρύπες, κοψίματα, ρωγμές, χτυπήματα, σπασίματα, φουσκώματα, χαμηλή πίεση, υπερφόρτωση κλπ.).

Η διάρκεια ζωής ενός ελαστικού είναι συνάρτηση των συνθηκών αποθήκευσης, στοιβάγματος, εναλλαγής θέσεων και σέρβις, στις οποίες το ελαστικό έχει υποστεί κατά τη διάρκεια της ζωής του (φορτίο, ταχύτητα, πίεση αέρα, ζημιά κατά την οδήγηση κλπ). Ο ακριβής προσδιορισμός της διάρκειας ζωής ενός συγκεκριμένου ελαστικού σε πραγματικό χρόνο δεν είναι δυνατός, αφού οι συνθήκες σέρβις, αποθήκευσης κτλ. ποικίλουν. Όλοι οι επώνυμοι κατασκευαστές ελαστικών δίνουν εγγύηση για τα καινούρια ελαστικά μέχρι και 5 χρόνια, εφόσον διατηρούνται με τις σωστές συνθήκες αποθήκευσης δηλ. στη σωστή θερμοκρασία, μακριά από τον ήλιο και την υγρασία. Αυτό σημαίνει ότι ένα ελαστικό που είναι «φρέσκο», διατηρημένο σε αντικανονικές συνθήκες, μπορεί να είναι πιο επικίνδυνο από ένα «μπαγιάτικο». Άρα οι συνθήκες αποθήκευσης και όχι η ημερομηνία παραγωγής είναι το κλειδί για την ασφάλεια του ελαστικού. Ωστόσο, καλό είναι όλα τα ελαστικά (και η ρεζέρβα) που έχουν κατασκευαστεί για περισσότερα από 10 χρόνια να αντικατασταθούν.

Για να μπορεί να ελέγχεται η ημερομηνία κατασκευής του ελαστικού, οι μεγαλύτερες εταιρείες ελαστικών χρησιμοποιούν ένα κοινό σύστημα κωδικοποίησης. Ο κωδικός αυτός βρίσκεται στο πλευρικό τοίχωμα του ελαστικού σας και είναι ένα τετραψήφιο νούμερο. Τα δύο πρώτα από τα 4 ψηφία ταυτοποιούν την εβδομάδα κατασκευής, ενώ τα δύο τελευταία ψηφία ταυτοποιούν το έτος κατασκευής. Π.χ. ένα ελαστικό με αριθμό 2214 κατασκευάστηκε την 22η εβδομάδα του 2014.

Από το 2012 η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να παρουσιάσει µια υποχρεωτική σήµανση για όλα τα νέα ελαστικά, ώστε να γνωρίζει ο αγοραστής χρήσιμες πληροφορίες σχετικα με 3 βασικά χαρακτηριστικά ενός ελαστικού:1) την ενεργειακή απόδοση, 2) το κράτημα στο βρεγμένο δρόμο, και 3)την ένταση του θορύβου. Ενεργειακή απόδοση είναι οι επιδόσεις του ελαστικού στην κατανάλωση καυσίμων. Όταν ένα ελαστικό έχει μεγάλη ενεργειακή απόδοση εξοικονομεί καύσιμα και μαζί τους εκπομπές CO2 . Η ενεργειακή αποτελεσματικότητα βαθμολογείται από A (το πιο αποτελεσματικό) έως G (το λιγότερο αποτελεσματικό). Το κράτημα στο βρεγμένο δρόμο δείχνει πόσο καλά φρενάρει το ελαστικό σε βρεγμένο οδόστρωμα. Η επίδοση κλιμακώνεται από το A (το ασφαλέστερο, που έχει τη μικρότερη απόσταση φρεναρίσματος) μέχρι το G (το λιγότερο ασφαλές, με τις μεγαλύτερες αποστάσεις φρεναρίσματος). Η ένταση του θορύβου διέλευσης μετράται σε decibel. 3 μαύρα κύματα σημαίνουν υψηλά επίπεδα θορύβου, σύμφωνα όμως με τους ισχύοντες Ευρωπαϊκούς κανόνες, 2 μαύρα κύματα σημαίνουν μέτρια επίπεδα θορύβου και 1 μαύρο κύμα σημαίνει χαμηλά επίπεδα θορύβου. Η ετικετογράφηση των ελαστικών δίνει μια καλή πρώτη εικόνα, όμως για την πλήρη αποτίμηση ενός ελαστικού σημαντικό ρόλο παίζουν και άλλοι παράγοντες, όπως η χιλιομετρική απόδοση, το κράτημα στις στροφές, το φρενάρισμα σε στεγνό δρόμο, χιόνι, πάγο κλπ. Γι αυτό το λόγο και δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη συζήτηση και τις συμβουλές του τεχνικού.

Σε δρόμους βρεγμένους και ολισθηρούς τα χειμερινά ελαστικά προσφέρουν πολύ καλύτερη πρόσφυση από τα θερινά την χειμερινή περίοδο. Έτσι, σε συνθήκες χιονιού ή παγετού ανταποκρίνονται πολύ καλύτερα λόγω της ειδικής χάραξης που έχουν, αποβάλλοντας μεγαλύτερες ποσότητες χιονιού και νερού. Τα χειμερινά ελαστικά έχουν την ιδιότητα να θερμαίνονται πιο εύκολα σε χαμηλές θερμοκρασίες σε αντίθεση με τα θερινά, τα οποία σκληραίνουν και δεν έχουν την ίδια πρόσφυση στον δρόμο. Οι ειδικοί συνιστούν την τοποθέτηση χειμερινών ελαστικών όταν η θερμοκρασία πέσει κάτω από τους 7° C. Όταν η χρήση χειμερινών ελαστικών γίνεται μόνο τους χειμερινούς μήνες η διάρκεια ζωής τους είναι πολύ μεγαλύτερη και μπορεί να φτάσει και τους 5 χειμώνες!

Η πίεση των ελαστικών παίζει καθοριστικό ρόλο στη διάρκεια ζωής και την ασφαλή απόδοση των ελαστικών σας. Οι πιέσεις των ελαστικών ορίζονται ξεχωριστά για κάθε μοντέλο οχήματος από τους κατασκευαστές ελαστικών και αυτοκινήτων. Συμβουλευθείτε το εγχειρίδιο χρήσης ή κοιτάξτε στο πλευρικό τοίχωμα του ελαστικού για να βρείτε τη σωστή πίεση των ελαστικών για το όχημά σας.
Η λάθος πίεση των ελαστικών μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στους χειρισμούς του οχήματος (π.χ. σε μια στροφή με μεγάλη ταχύτητα) και να οδηγήσει σε: α) δυσκολότερο φρενάρισμα, β) μικρότερη σταθερότητα του οχήματος, γ)μειωμένη πρόσφυση, δ)μεγαλύτερη κατανάλωση καυσίμου, ε)υπερθέρμανση του ελαστικού και γρήγορη φθορά, στ)κίνδυνο αποκόλλησης του ελαστικού.
Η πίεση των ελαστικών θα πρέπει να ελέγχεται περίπου κάθε δυο εβδομάδες, όταν αυτά είναι κρύα ,δηλ. το όχημα δεν έχει κινηθεί για τουλάχιστον μια ώρα. Η αλλαγή καιρικών συνθηκών μπορεί να επηρεάσει την πίεση των ελαστικών. Μπορείτε να ελέγχετε την πίεση των ελαστικών σας στο τοπικό σας συνεργείο ή βουλκανιζατέρ.

Πολλά ακούγονται για τη χρήση του αζώτου αντί του αέρα στα ελαστικά. Ένα πλεονέκτημα του αζώτου είναι ότι έχει μεγαλύτερα μόρια (κατά περίπου 35%) από εκείνα του οξυγόνου τα οποία χάνονται ως απώλειες από το ελαστικό με μικρότερο ρυθμό από εκείνα του οξυγόνου, διατηρώντας έτσι σταθερότερη την πίεση του ελαστικού στο πέρασμα του χρόνου. Επίσης, τα ελαστικά που είναι γεμάτα με άζωτο παρουσιάζουν μικρότερες διακυμάνσεις στην πίεσή τους παρά τις μεταβολές της θερμοκρασίας τους, άρα παρουσιάζουν και σταθερότερη απόδοση.
Το πρόβλημα που υπάρχει όταν γεμίζουμε τα ελαστικά μας με αέρα είναι η υγρασία. Το νερό που υπάρχει στον αέρα με τη μορφή υδρατμών, δημιουργεί μεταβολές στην πίεση του ελαστικού ανάλογα με τη θερμοκρασία. Σε πολλές περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί να υγροποιείται μέσα στο ελαστικό οπότε να έχουμε νερό μέσα στο ελαστικό μας. Αυτό, προφανώς εγκυμονεί κίνδυνο διάβρωσης της ζάντας μας, είτε είναι αλουμινένια, είτε είναι χαλύβδινη.
Το σημαντικό στην πλήρωση του ελαστικού λοιπόν δεν είναι τόσο το εάν βάζουμε άζωτο, αλλά να μην βάζουμε νερό. Τα συστήματα όμως που βάζουν καθαρό άζωτο στα ελαστικά, περιέχουν μηχανισμούς που αφαιρούν την υγρασία, οπότε χρησιμοποιώντας τα είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα βάλουμε νερό στο ελαστικό μας.

Τα εμπρός ελαστικά του οχήματός συνήθως φθείρονται ταχύτερα από τα πίσω ελαστικά. Αν αλλάζετε συχνά τις θέσεις τους, αυτό τα βοηθά να φθείρονται πιο ομοιόμορφα και να φτάσουν τη μέγιστη διάρκεια ζωής του πέλματος. Η εναλλαγή θέσης των ελαστικών πάντως δεν μπορεί να διορθώσει προβλήματα φθοράς λόγω εσφαλμένων πιέσεων φουσκώματος.
Καλό είναι η εναλλαγή θέσης των ελαστικών να γίνεται περίπου κάθε 13.000 με 15.000 χλμ. Αν οδηγείτε τακτικά σε υψηλές ταχύτητες, μεταφέρετε βαριά φορτία ή οδηγείτε για μεγάλες αποστάσεις, ενδέχεται να απαιτούνται λίγο πιο συχνές εναλλαγές θέσεων. Θα πρέπει ακόμη να εναλλάξετε τα ελαστικά το συντομότερο δυνατόν αν παρατηρήσετε ανομοιόμορφη φθορά ή εάν εκπέμπουν υπόκωφο θόρυβο κατά την οδήγηση σε ομαλό οδόστρωμα.
Συνιστάται, πάντως, να βάζετε ίδιο τύπο ελαστικών (μάρκα και σχέδιο πέλματος) και στους 4 τροχούς, επειδή έτσι θα έχετε καλύτερη απόδοση στους χειρισμούς και στο φρενάρισμα σε όλες τις συνθήκες οδήγησης.

Είναι η διαδικασία με την οποία ελέγχεται η ομοιόμορφη κατανομή του βάρους του ελαστικού, ώστε να εξασφαλιστεί η ομαλή και χωρίς κραδασμούς κίνησή του. Τα μη ζυγοσταθμισμένα ελαστικά, με το τρέμουλο που προκαλούν, μπορεί να οδηγήσουν σε κόπωση του οδηγού αλλά και σε πρόωρη φθορά των ελαστικών και της ανάρτησης του αυτοκινήτου σας. Συνεπώς, η ζυγοστάθμιση των ελαστικών θα πρέπει να ελέγχεται με την πρώτη ένδειξη δονήσεων, ενώ τα ελαστικά θα πρέπει να ζυγοσταθμίζονται τόσο κατά την τοποθέτησή τους στους τροχούς για πρώτη φορά, όσο και όταν αλλάζονται ή επισκευάζονται οι ζάντες ή όταν γίνεται κυκλική εναλλαγή τους στα πλαίσια ενός service.
Για να ζυγοσταθμιστεί ο τροχός, ο τεχνικός τον τοποθετεί σε μηχάνημα ζυγοστάθμισης το οποίο δίνει κίνηση στον τροχό και υπολογίζει τα σημεία όπου πρέπει να τοποθετήσει αντίβαρο/α στην επιφάνεια της ζάντας για να αντισταθμίσει την όποια ανισορροπία βάρους.

Εάν το αυτοκίνητό σας «τραβάει» προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά όταν αφήνετε το τιμόνι σε επίπεδο δρόμο, τότε χρειάζεται να κάνετε έλεγχο ευθυγράμμισης.
Πολλές φορές, η ευθυγράμμιση απορυθμίζεται από κάποιο χτύπημα, π.χ. σε πεζοδρόμιο ή λακκούβα, ή ακόμα και από πρόσκρουση του οχήματος .Όταν το αυτοκίνητό σας δεν είναι σωστά ευθυγραμμισμένο, επηρεάζεται άμεσα το κράτημά του, ενώ προκαλείται ανομοιόμορφη φθορά στα ελαστικά και μειώνονται η διάρκεια ζωής και οι επιδόσεις τους. Επίσης, αυξάνεται και η κατανάλωση καυσίμων.
Εάν λοιπόν έχετε χτυπήσει πάνω σε κάτι, αν παρατηρείτε ότι το αυτοκίνητο παρεκκλίνει προς μια πλευρά, αν το τιμόνι δεν επανέρχεται εύκολα μετά από μια στροφή ή αν τα ελαστικά φθείρονται ανομοιόμορφα, καλό θα είναι να ελέγξετε την ευθυγράμμιση του οχήματός σας.

Κάποια σημάδια που αποτελούν ενδείξεις ότι οι αναρτήσεις του οχήματος χρειάζονται αλλαγή μπορεί να είναι τα εξής:

  • Το αυτοκίνητο όταν πέσει σε λακκούβα ή σαμαράκι συνεχίζει να κινείται επί πολλή ώρα , ειδικά στο πίσω μέρος.
  • Στις στροφές το αυτοκίνητο παίρνει μεγάλες κλίσεις και δείχνει τάσεις να βγει προς το έξω μέρος της στροφής.
  • Εντοπίζουμε πολλά λάδια πάνω στα αμορτισέρ.
  • Σε απότομο φρενάρισμα "χάνουμε" το τιμόνι και νιώθουμε το αυτοκίνητο να "φεύγει " προς τα δεξιά ή τα αριστερά
  • Σε απότομο φρενάρισμα χρειαζόμαστε περισσότερα μέτρα για να ακινητοποιήσουμε το αυτοκίνητο.
  • Τα λάστιχα φθείρονται ανομοιόμορφα.
  • Σε γρήγορες διαδρομές "χάνουμε" την κατευθυντικότητα του αυτοκινήτου και απαιτείται μεγαλύτερη προσπάθεια για να το κρατήσουμε στο δρόμο.

Ωστόσο, ο πιο ασφαλής τρόπος για να γνωρίζουμε αν θέλουν αλλαγή τα αμορτισέρ είναι ο έλεγχος σε ειδικό μηχάνημα, το αμορτισερόμετρο, που θα μας δείξει σε τι κατάσταση είναι οι αναρτήσεις του αυτοκινήτου, καθώς και πότε πρέπει να γίνει η αντικατάστασή τους.

Όλα τα ελαστικά έχουν στο πέλμα τους διαφόρων ειδών αυλακώσεις. Οι αυλακώσεις αυτές απομακρύνουν το νερό που υπάρχει μεταξύ του πέλματος του ελαστικού και του οδοστρώματος ώστε να εξασφαλίζεται η απαραίτητη πρόσφυση. Αν όμως η ποσότητα του νερού στο δρόμο σε συνδυασμό με την ταχύτητα κίνησης του οχήματος ξεπεράσει τις αποχετευτικές δυνατότητες του ελαστικού, τότε δημιουργείται και παρεμβάλλεται ένα λεπτό στρώμα νερού ανάμεσα στο πέλμα του ελαστικού και το δρόμο, που έχει ως αποτέλεσμα το όχημα να γλιστρά με μηδενική πρόσφυση πάνω στο οδόστρωμα. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται υδρολίσθηση.
Για να αποφύγουμε την υδρολίσθηση ακολουθούμε τις παρακάτω απλές συμβουλές:
1. Ελέγχετε τακτικά την πίεση των ελαστικών σας.
2. Προσαρμόστε την ταχύτητά σας στις οδηγικές συνθήκες.
3. Απενεργοποιήστε τη λειτουργία cruise control.
4. Κοιτάτε όσο το δυνατόν πιο μακριά.

Κατά μέσον όρο, το 20% της κατανάλωσης καυσίμων από ένα όχημα, ή ένα στα τέσσερα γεμίσματα του ρεζερβουάρ, χρησιμοποιείται για να υπερνικηθεί η αντίσταση στην κύλιση. Σε κάθε περιστροφή του τροχού, το πέλμα του ελαστικού παραμορφώνεται καθώς έρχεται σε επαφή με το έδαφος και αναπτύσσει θερμότητα. Αυτή η απώλεια ενέργειας υπό μορφή θερμότητας είναι κατά 90% η πηγή της αντίστασης του ελαστικού στην κύλιση.
Όσο περισσότερη αντίσταση στην κύλιση έχει ένα ελαστικό, τόσο περισσότερη δύναμη χρειάζεται από τη μηχανή για να κινήσει το όχημα προς τα εμπρός και άρα τόσο περισσότερα καύσιμα χρησιμοποιεί. Σκεφτείτε την αντίσταση στην κύλιση, σαν ένα αυτοκίνητο να ανεβαίνει διαρκώς έναν ανήφορο με κλίση 1%. Η αντίσταση στην κύλιση δεν μπορεί να εξαφανιστεί εντελώς, όμως η μείωσή της όσο το δυνατόν περισσότερο σημαίνει ότι χρειάζεστε λιγότερα καύσιμα. Τα "πράσινα" ελαστικά ή τα ελαστικά χαμηλής αντίστασης κύλισης προσφέρουν μικρότερη κατανάλωση καυσίμου στο αυτοκίνητο, αλλά και λιγότερες εκπομπές CΟ2.

Ο γενικός κανόνας που ακολουθούμε όταν αλλάζουμε διάσταση ελαστικών είναι ο εξής: Το ποσοστό μετατροπής της συνολικής διαμέτρου δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 1,5% προς τα επάνω (αύξηση διαμέτρου) και το 2% προς τα κάτω (μείωση διαμέτρου). Έτσι δεν επηρεάζουμε την ομαλή λειτουργία του οχήματος. Συνήθως οι επιτρεπτές μετατροπές αναφέρονται και στο εγχειρίδιο του κατασκευαστή.

165 είναι το πλάτος ελαστικού σε χιλιοστά
70 είναι η αναλογία (ο λόγος) του ύψους του προφίλ προς το πλάτος ελαστικού επί τοις εκατό. Στο παράδειγμα ύψος προφίλ = 165 X 70% = 115.5 χιλιοστά
R σημαίνει Radial δηλαδή κατασκευή ελαστικού τύπου Radial.
13 είναι η διάμετρος της ζάντας σε ίντσες. Στο παράδειγμα, η διάμετρος της ζάντας είναι 13 ίντσες ή 13 ίντσες Χ 25.4 χιλιοστά/ίντσα = 330.2 χιλιοστά
Σήμανση και αριθμός έγκρισης ECE
Αυτή η σήμανση υποδεικνύει ότι τα ελαστικά συμμορφώνονται με τα πρότυπα της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ΗΕ) σε σχέση με τα ελαστικά με αέρα.